ای خدایی که هرگاه بنده ای از  او چیزی طلب کند عطا خواهد کرد و هرگاه امیدی به او داشته باشد به امیدش می رساند و هرگاه بنده ای به او رو آورد مقربش می گرداند و هرگاه علنا معصیتش کند بر گناهش پرده می کشد و او را بپوشاند و هرگاه بنده ای بر او توکل کند امورش را کفایت کند .

 ای خدا آن کیست که وارد بر تو شد و درخواست مهمانی کرد و تو مهمان نوازی نکردی و آن کیست که به امید عطای تو به درگاهت فرود آمد و محرومش ساختی آیا نیکوست که من از درگاهت محروم برگردم در حالی که من مولایی که به لطف و احسان معروف باشد جز تو نمی شناسم چگونه به غیر تو امید داشته باشم در حالی که هر خیر و نیکی به دست توست و چگونه آرزومند غیر از تو باشم در حالی آفرینش و حکم بر خلق مخصوص توست ایا از تو قطع امید کنم در حالی که از تو درخواست نکرده به من از فضلت احسانها کرده ای یا تو مرا به گدایی مثل خودم محتاج می کنی در حالی که به رشته لطف تو چنگ زدم.

 ای خدایی که به رحمت تو سعادت یافتند ارادتمندان و رنج و سختی ندیده اند از انتقام تو آمرزش طلبان ای خدا چگونه تو را فراموش کنم د رحالی که تو همیشه مرا در نظر داری و چگونه از تو غافل گردم در صورتی که تو پیوسته مراقب حالم هستی .

ای خدای من به ذیل عنایت و لطفت دست دراز کرده ام و برای نیل به عطا و کرمت دامن آرزویم را باز نموده ام پس خدایا مرا در مقام توحیدت خالص گردان و یکی از بندگان خاص خود قرار ده ای خدایی که هر کس به هر جا بگریزد به سوی او پناه برد و هر که هرچه بخواهد از درگاه او امیدوار است ای بهترین کسی که به او امید توان داشت ای کریمترین کسی که از او درخواست توان کرد ای خدایی که سائل درگاهش را محروم نمی سازد و آرزومند را مایوس نمی کند ای خدایی که درگاهش به روی سائلان باز و حجابش را به روی امیدواران برانداخته است از تو به واسطه کرمت درخواست دارم که بر من منت گذاری از عطایت به آن چیزی که چشمم را روشن کند و چشم روشنی ام باشد و از امیدی که به تو دارم دلم مطمئن سازی و یقینی که رنج و مصائب دنیا را بر من آسان کند به من عطا کنی و از چشم بصیرتم پرده های جهل و ظلمت براندازی به حق رحمت بی پایانت ای مهربان ترین مهربانان عالم.

ترجمه مناجات امیدوارن از مناجاتهای خمسه عشر با اندکی تصرف